Verslag tweede poging

Hallo, hier een berichtje vanuit Ubud, Bali!
Het lijkt of het grootste gedeelte van m'n vorige bericht is verdwenen...goede combinatie; tikken op een klein telefoonschermpje en onstabiele WiFi
Maar goed, na een paar dagen heerlijk te zijn bijgekomen in Yogyakarta, en natuurlijk wat cultuur te hebben gesnoven, gingen we door naar Malang, meer naar het oosten van Java. De organisatie die ons ophaalde van het vliegveld heeft ons geholpen met het kopen van een treinkaartje, erg fijn! Vroeg uit de veren en naar het station. Was wel even een uitdaging om alle spullen weer in de tassen te krijgen, maar gelukkig konden we nog wat kwijt in de rugtassen van de jongens
De treinreis duurde zo'n 8 uur, we zaten prima! Onder het genot van een vreselijk vieze kop koffie en een verbazingwekkend lekkere maaltijd vlogen de stations, de mooie natuur en de uren voorbij. We hadden een ophaaldienst via het hotel geregeld en er stond keurig iemand op ons te wachten. In vergelijking met Yogya is Malang wat minder 'westers', maar wel net als in de vorige stad overal de kleine winkeltjes langs de weg waar iedereen van alles verkoopt, geuren van heerlijk eten vermengd met de rook van hoopjes afval. En natuurlijk de vele scooters en brommertjes op de weg en de altijd lachende bevolking! Het hotel zat net iets buiten de stad, supermooi met een geweldig zwembad! Natuurlijk gelijk een duik genomen!
De volgende dag een rustig dagje aan het zwembad en later nog even het centrum in gegaan. We bleven maar 2 nachten in Malang, en moesten dus onze volgende stap plannen. Lang leve de lonely planet (dank je wel Martien, superhandig! )....het werd Bromo, een actieve vulkaan die erg mooi is met zonsopgang.
Vanuit Malang met de taxi richting Bromo, waarbij we onderweg nog een stop hebben gehad bij agro kusuma, een plantage waar je zelf appels, sinaasappels en roze guave kan plukken. Ook hebben ze, om het denk ik wat spannender te maken, daarnaast konijnen, een stekelvarken, wat apen en een verdwaalde krokodil in hokken gestopt . De jongens vonden het in ieder geval erg leuk! Haha.
De volgende stop was Coban Rondo, een prachtige waterval! Net als overal eigenlijk, werden ook hier de jongens natuurlijk vaak gevraagd om op de foto te gaan, vooral Aeden is erg in trek met z'n steeds blonder wordende haren. We laten het soms toe, maar dan durft iedereen opeens en sta je voor je het weet met 30 locals om te heen die allemaal met ze op de foto willen, dat blijft toch wel bijzonder hoor!
Daarna op naar Bromo, we hadden een hotel vlak bij de vulkaan, scheelde weer vroeg opstaan. Het Lava View hotel viel wat tegen, maar dat mocht de pret niet drukken. De tour voor de volgende ochtend geregeld (om 03:00 uur (!!) verzamelen....eh..we zaten toch vlakbij de vulkaan...?) en na het eten maar gelijk naar bed gegaan. Je moet wat overhebben voor een vulkaan-tijdens-zonsopgang....;)
Toen...om 2:50 uur kregen we onze wake-up call. De jongens slapend aangekleed en in de jeep gezet. Die werden ondertussen wel wakker van de hobbelige, onverlichte weg die we over moesten om bij het uitkijkpunt te komen. Daar aangekomen wat thee met een gebakken banaan genomen en toen zaten we er klaar voor hoor...! Helaas was het pas 04:15 uur en zou het nog een uur duren voordat we een streepje zonlicht zouden zien....ai. Aeden vond het allemaal niet zo spannend meer en viel weer in slaap, Kyan werd ondertussen steeds wat minder vrolijk. Maar we hebben het volgehouden! Daar was eindelijk de zon! Het was inderdaad adembenemend mooi! De kleuren van de zonsopgang, de mist rondom de vulkaan en natuurlijk de vulkaan zelf waar een dikke rookpluim uit opsteeg...prachtig!
Daarna werden we naar de voet van de vulkaan gereden en gingen we vervolgens te paard verder naar boven. De laatste ruim 200 treden moesten we zelf lopen, en daar konden we dan eindelijk in de vulkaan kijken! Veel rook en gebulder! De jongens mochten, naar Indonesische traditie, een bloemetje in de krater gooien. Daarna weer terug, glijdend van de trap naar beneden omdat alle treden waren verdwenen door al het zand/lava (?) en hup weer op ons paard!
Bij het hotel de taxi naar het busstation geregeld want we hadden een reisdag voor de boeg.
De planning was naar Rosa's Ecolodge, vlakbij Baluran NP.
De busreis duurde in plaats van vijf uur bijna 7 uur en bij aankomst op het station was het nog ruim 2 uur naar de lodge...oef. We hadden vanaf 11 uur in de bus gezeten, het was bijna 18.00 uur toen we in het enige taxi-busje stapten dat er stond, die geregeld was door een man in de bus. Daar gingen we dan, wij achterin op de banken gepropt samen met onze bagage, geen airco, voorin de bestuurder met daarnaast zijn vrouw met een kussen op het dashboard waar hun dochtertje van 1 op lag te slapen. En ik maakte me in Nederland nog druk om de zitverhogers... :) trots op de jongens omdat ze het zó goed volhielden!
Na wat zoeken vonden we eindelijk Rosa's lodge, een juweeltje! Schone bedden, ruime kamers en Rosa die gelijk een maaltijd voor ons ging klaarmaken. Daar waren we wel aan toe. Rosa is een enorm aardige vrouw die veel doet voor de buurt, medische check-up, activiteiten voor de kinderen enz. Haar man was militair en had dus een goede baan, waardoor ze genoeg financiële middelen heeft. Twee leuke avonden zitten kletsen met haar! 's morgens om 03:40 uur wakker door het ochtendgebed, gelukkig hadden we al oordopjes gekregen van Rosa die het luide gebed zo in de ochtend maar 'show off' vond. Om 05:30 uur kukelde Kyan vervolgens uit z'n bed...rise and shine, de dag was begonnen.

Die dag stond Baluran NP op het programa. Heerlijke dag gehad waarbij we verschillende dieren hebben gezien (apen, herten, buffels) en bij een supermooi strandje hebben gezwommen. Natuurlijk ook even een foto-momentje met de plaatselijke schooljeugd.
De volgende dag 's morgens bovenop het dak van de jeep van Rosa naar de pinautomaat gereden en bij een home-made tempeh maker geweest. Gezien hoe de soyabonen in een grote pot op het vuur werden gekookt, afgegoten en gemixt met een poeder dat voor het fermentatie proces zorgt. Ik mocht ook mijn eigen zakje vullen met een ietwat dubieus uitziende mok (nét een paar keer teveel gebruikt zonder te wassen denk ik) daarna het plastic omvouwen en sealen bij de vlam van een kaars. Twee dagen buiten de koeling, en tadaa...daar heb je je tempeh!
Afscheid van Rosa genomen, en ook van Java, want we vertrokken naar Bali!
Met de Ferry vanuit Ketapang overgestoken en uiteindelijk aangekomen in Pemuteran! De afstanden zijn hier beter te doen dan op Java, we waren er zo!
Heerlijke dagen gehad met veel zwemmen en snorkelen. Kyan kan al goed met een snorkel en flippers overweg, Aeden houdt het bij een duikbril. We keken onze ogen uit, zo mooi al het koraal en de vissen! Vooral tijdens het dagje bij Pulau Menjangan. Zoveel vissen en koraal op een klif waarbij je bijna hoogtevrees in het water kreeg! Wauw!
Nu zijn we eergisteren aangekomen in Ubud, héél toeristisch en even wennen...gisteren rondje sightseeing gedaan: koffie van de uitgepoepte bonen van de luwak gedronken met uitzicht over de rijstvelden, toen door naar de vlindertuin, een ritje gemaakt op een olifant en als laatste naar het monkey forrest. Druk dagje dus, maar erg leuk!
Vandaag was het 'Ubud foodfestival' waar ik samen met de jongens een rondje over heb gelopen. Bij het eerste kraampje dat we tegenkwamen een lekker ijsje gekocht waar net ook de plaatselijke pers bij stond. Jongens op de foto en aan mij de vraag of ik 1 vraagje wilde beantwoorden....eh...ja hoor. Hup microfoontje op en daar stond ik in m'n beste Engels te vertellen wat ik van het festival vond terwijl Aeden ondertussen z'n chocolade mond aan m'n broek afveegde. Het is vast een heel leuk filmpje geworden.

Morgen gaan we weer door, waarschijnlijk doen we nog 2 nachten Kuta beach en 2 nachten Sanur, beide in het zuiden van Bali. Daarna worden we verwacht in Jimbaran waar het hotel al is geboekt. Van daaruit gaan we richting Australië!

Zo, het is een aardige lap tekst geworden zie ik...wel weer even genoeg denk ik zo

Tot snel! Liefs van ons!